Heel mooi park maar ... Wij bezochten het park met 2 ouderen en maakten gebruik van de rolstoelen die Paridaiza zelf aanbiedt. Het is niet zo eenvoudig om rolstoelen vooruit te duwen. Enkele serieuze heuvels, soms erg moeilijk bereid bare wegen, zeker daar waar de brede openingen tussen de stenen niet gevoegd zijn. De rolstoel blijft er soms in steken, waardoor de passagier naar voren wordt gecatapulteerd (gevaarlijke toestand). Het is hierdoor een heel schokkerig parcours. 1 van onze rolstoelen was langs beide zijden kapot gerammeld na onze rondrit ( 2 vijzen eruit gerammeld). Op vele plaatsen wordt er ook geen rekening mee gehouden dat de afsluiting van de dierenverblijven (vaak planken) net voor de ogen van de rolstoelgebruiker komt zodat deze nauwelijks of niets ziet, tenzij hij kan recht staan Voor rolstoelgebruikers moet er nog heel veel gedaan worden in dit park.

Verjaardag vieren met mijn gezin . Het park was mooi maar had soms het gevoel dat veel dieren alleen zaten, waar ik treurig van werd. Wel genoten van ijsberen en de vele kleine aapjes. De eetkraampjes waren allemaal dicht dit door te weinig bezoekers? Terugkomen is nog een grote vraag!

Eten was heel basic (buffet), drank is niet inbegrepen. Geen roomservice. Op de site staat een kamer met bad, echter niet alle kamers hebben een bad? Maar worden wel voor dezelfde prijs verhuurd.. Op woensdag zijn veel restaurants niet open, als het park open is moet alles open zijn. Heel veel geld betaald voor een verblijf ‘tussen’ de dieren, echter geen enkel dier gezien vanop de kamer. Wanneer je belt naar de receptie zeggen ze doodleuk: ‘volgende keer kan je beter een kamer nemen bij de walrussen, de ijsberen komen niet buiten in de zomer’. Waarom verhuren jullie deze kamers dan in de zomer voor stukken van mensen? De volgende dag aan de receptie kregen we te horen dat de ijsberen ziek waren en dat ze daarom niet buiten konden. Maw we werden gewoon voorgelogen. 700 euro betaald voor 1 nacht met uitzicht op een lege berg..