Via een recensie in Sabato vonden we deze nieuwe parel.
In de boeiend verbouwde chicorei drogerij wordt je bij aanbellen aan de voordeur onthaalt. Langs de wijnkamer gaan we de trap op naar de aangename zaal met ademruimte tussen tafels (het putgeurtje verdwijnt redelijk snel...naar achtergrond).
We gaan spontaan voor 5 gangen, hoe leer je anders de chef kennen?
De mocktail was aangenaam gebrouwen, de champagne niet extra brut.
Na eerste amuse, een doorsnee tappenade, volgden 2 schitterende frisluchtige hapjes.
De bediening leerden we al snel kennen als vriendelijk, behulpzaam maar met echt wel groeipotentieel, lees -nood. De maître kijkt rond en rond, maar ziet bijvoorbeeld niet dat we geen broodmesje hadden, op een ander moment geen vork. De lesjes over maaltijd en wijn zin goed aangeleerd maar minder gepassioneerd gebracht.
De tartaar Aubrac was een lekkernij, beetgare asperges op super smakelijk vers vlees. Bij de toast kannibaal smaakte de peterselie naar onze smaak iets te veel door.
Volgt een roodbaars die qua cuisson niet beter kan, de watermeloen/tartaar vulde aan met een heerlijk intrigerende smaak. Dit geheel in een eerste sausje dat we wel wilden oplikken, zó superlekker.
Volgt een mooie maar spijtig genoeg net overgare langoustine, liever te rauw dan erover. We weten als vissersfamilietelgen dat de gaartijd niet evident is, maar dit is wel spijtig. Heel gelukkig maken het geheel ons wel blij met alweer de mooi gebalanceerde saus en onder andere de toetjes Peruviaanse munt die als zuivere cimbaaltjes op de tong tintelen.
Ook de presa Iberico was mooi van smaak, mocht net iets meer zijn, de fregola tostada vroeg een beetje te veel aandacht in de mond. Maar ook hier weer een supersaus die aan tafel uitgeschonken wordt. Hier zou ik dan zelf steeds het bovenste stukje vlees zonder saus laten, mooier als een zuiver eilandje in de saus maar vooral waardoor je dan een hapje zonder en met het nat kunt met elkaar vergelijken.
Het verfrissend zacht-zuur-zoet dessert werd heerlijk vergezeld van een lokaal zuur geuzig biertje; top complementair.
Spijtig genoeg staat de eerdere winepairing nog niet op punt: lekker maar niet food/wine werken niet smaakversterkend.
We dachten buiten van koffie en thee te kunnen genieten, maar we vluchtten toch voor de brandende zon. Bij gebrek aan oortje aan de tassen brandt het ook aan onze vingers. De thee wordt wel heel positief bevonden, tip: zeg gast hoe lang nog moet trekken..
Uit de aangename babbel met de super begeesterde eigenaar-chef Dean Masschelein leren we onder andere dat hij na-ar-stig op zoek is naar een sommelier.
Wij komen terug.Meer
