Dit is geen kerk maar wel een plaats voor de aanbidding van de \madonna. Los daarvan heet het gebouw een schitterend interieur met uitbundig stucwerk. Pronkstuk is de oratoriumhal, ingericht door Giacomo Serpotta tussen 1686 en 1718. Deze ruimte heeft aan de muren veelal vrolijke voorstellingen met vele engelen en cherubijnen lijken te spelen en te klimmen op het raamkozijn.

De eerder kleine kerk is op al haar muren versierd met mooie, prachtige, witte beelden. Het is eens iets anders. Storend is dat er geen kerkstoelen aanwezig zijn: je bewonderd als het ware een relict. De kerk of beter het oratorium bevind zich in een eerder stil gedeelte van Palermo. Gelukkig ligt iets verder het Oratorium van San Lorenzo dat een beetje een contrast vormt met Santa Zita. Toegangsprijs telkens 2 euro: niet veel, maar na een bezoek aan de vele kerken in Palermo ben je toch wat euro's kwijt.