Het Koninklijk Paleis van Caserta (Italiaans: Reggia di Caserta is een voormalige koninklijke residentie in Caserta, Zuid-Italië), gebouwd door het Huis van Bourbon-Two Sicilies als hun belangrijkste residentie als koningen van Napels. Het is een van de grootste paleizen die in Europa zijn gebouwd in de 18e eeuw. In 1997 werd het paleis uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed en werd het door de benoeming omschreven als "het zwanenzang van de spectaculaire kunst van de barok, van waaruit het alle kenmerken overnam die nodig waren om de illusies van een multidirectionele ruimte te creëren ". [1] Qua volume is het Koninklijk Paleis van Caserta een van de grootste koninklijke residenties ter wereld [2] met meer dan 1 miljoen m³ [3] en een oppervlakte van 47.000 m². [4] De bouw van het paleis begon in 1752 voor Karel VII van Napels (Karel III van Spanje), die nauw samenwerkte met zijn architect, Luigi Vanvitelli.